Saturday, 23 March 2013

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವಿನ ಅಂತರ


ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಲಿ 
ನಗುವೆಂಬ ಹೂವ ನೀ ಇಟ್ಟೆ ನನ್ನ ಮುಡಿಯಲಿ 
ಕಮರಿದ ಮೊಗಕೆ  ಬಂದಿತು ಅಂದ 
ನೀ  ನನಗೆ ಮುಡಿಸಿದ ಆ ಹೂವಿಂದ 
   
ಭೂಮಿಯ ನೀರು ಅವಿಯಾದಾಗಲೇ 
ಬಾನಲಿ ಆಗುವುದು ಮೋಡ 
ಬಾನಲಿರುವ ಮೋಡ ಕರಗಿದರೆ 
ಸುರಿಯುವುದು ಮಳೆ ಧರೆಗೆ 

ಬಾನು ಭೂಮಿಯ ಬಂಧ ಬಿಡಿಸಲಾಗದ ಸವಿಬಂಧ 
ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ ಅವುಗಳಿಗೆ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಅಂತರ 
ಹಾಗೆ ನಾನು ನೀನು ಬೇರೆಯಾಗಿ ಬದುಕಿದರೂ 
ಮನಸೆರಡೂ ಬೆರೆತು ಬಾಳುತಿವೆ ಹತ್ತಿರ 

ಕಣ್ಣೀರ ಕೋಡಿಯಲಿ ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುತಿದ್ದೆ ನಾನು 
ಪ್ರೀತಿಯ ಪನ್ನೀರಲಿ ತೇಲುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ ನೀನು 
ಹೇಗೆ ಕೊಂಡಾಡಲಿ ನಿನ್ನ ಉಪಕಾರವ 
ಏನೆಂದು ಬಣ್ಣಿಸಲಿ ನೀ ಸುರಿಸಿದ ಒಲವ  


1 comment:

Badarinath Palavalli said...

ಅಮಿತ ಒಲವಿನ ಅಪ್ರಣಾ ಭಾವದ ಕವನ. ನೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಯಿತು.

http://badari-poems.blogspot.in