ಹೀಗೇಕೆ ಮೌನವಾಗಿರುವೆ ಗೆಳೆಯ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ
ಈ ಗೆಳತಿಯ ನೆನಪಿಲ್ಲವೇ
ನಿನ್ನೊಲುಮೆಯ ಕರೆಯ ಕೇಳದೆ
ನಿನ್ನೊಡನೆ ಮಾತಾಡದೆ ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ನನಗೆ ಮರೆತಂತಿದೆ
ನೀ ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತೀ ಸವಿಮಾತು
ಸ್ವಾತಿಮುತ್ತಂತೆ ನನ್ನ ಸುತ್ತಲೇ ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಬರುತಿದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪು
ಬಂದು ಕಾಡುತಿದೆ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ
ತುಂತುರು ಮಳೆಯಂತೆ ಸವಿಯಬೇಕೆಂದಿರುವೆ
ನಿನ್ನ ಆ ಚಂದ ನೆನಪುಗಳನು
ಧಾರಾಕಾರ ಮಳೆಯಲಿ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗುವ ಹಾಗೆ
ಮಾಡದಿರು ನನ್ನ ಭಾವನೆಯನು
ಈ ಮೌನವ ತಡೆಯಲು ನನಗಿಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ
ಹೇಗಾದರೂ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು ಈ ವಿರಹದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ
No comments:
Post a Comment