ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆಯೇ ಸುತ್ತುವೆ  ಏಕೆ ಹುಡುಗ 
ಮುಂದೆ ಬಂದು ಹೇಳಬಾರದೇ ನಿನ್ನೊಲವಿನ ದುಗುಡ 
ನಾ ಬಯಸಿದ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನೀನಾಗಿರುವಾಗ 
ಬೇಡೆನ್ನಲಾರೆ ನಿನ್ನ ನಾನು 
ಸುಂದರ ಬಾಳನು ಎಳೆಯಲು ಬೇಕಾಗಿದೆ 
ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ತೇರು 
ಆ ತೇರಲಿ ನಾವು ಒಂದಾಗಿ ಸಾಗಿದರೆ 
ಅದೇ ನಮಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸೂರು 

ನನ್ನ ಮನವೆಂಬ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ನೀನೆ 
ನಾ ಹಾಡುವ ಹಾಡಲಿ ಹೊರಡುವ ದನಿಯು ನೀನೆ 
ನಾ ಗೀಚುವ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೆರೆತಿರುವ ಭಾವಗಳು ನೀನೆ 
ತನು ಮನಗಳ ಬೇರಲ್ಲಿ ಬೆಸೆದಿರುವ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪರ್ವತ 
ಸದಾ ನನಗಾಗಿ ಸೀಮಿತ ಎನ್ನುವ ಸ್ವಾರ್ಥಿಯೂ ನಾನೇ 

ಭರವಸೆಗಳಿಲ್ಲದ ಮನದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಗುರಿಯ ಪ್ರವೇಶ 
ಎಲ್ಲೋ ಪಿಸುಗುಡುತ್ತಿದೆ ಒಂದು ಧನಾತ್ಮಕ ಸಂದೇಶ 
ಋಣಾತ್ಮಕ ಘಟನೆಗಳೇ  ಆಳಿದವು ನನ್ನ ಜೀವನವ 
ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಸಂಹಾರ ಮಾಡುವುದೇನೋ ಈ ಸಂದೇಶ
ಆಸೆಯಿಂದ ಕಾಯುತಿರುವೆ ಆ ಅಮೃತ ಘಳಿಗೆಗಾಗಿ 
ಈಗಲಾದರೂ ಕರುಣಿಸು ವಿಧಿಯೇ ಈ ನೊಂದ ಮನಸಿಗಾಗಿ 

ನಾ ಏನು ಮಾಡಲಿ ಬರೆಯಲೇನು ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ 
ಹಾಗೆಂದು ಸುಮ್ಮನಿರಲೂ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ 
ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಪದಗಳ ದಂಡನು 
ಸಿಕ್ಕರೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡಿ ನನಗೆ ಆ ಪದವನ್ನು 
ಕೊಂಚವಾದರೂ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವುದೇನೋ 
ಪರದಾಡುತ್ತಿರುವ ನನ್ನ ಮನಸಿನ್ನು 

ನನ್ನೊಡಲಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ 
ಕಾರಣ ಏಕೋ ಮಾತುಗಳು ಮೌನವಾಗುತ್ತಿವೆ 
ಬರೆದಿದ್ದಲ್ಲ ಹಾಳೆಗೆ ಅಂಟುವುದು ಆದರೆ ಸೇರಬೇಕಾದ 
ಮನಸಿಗೆ ಸೇರುವುದು ಯಾವಾಗ ನೀ ಒಲವೆ 
ಮಾತಿಲ್ಲದೇ ಮೌನವಾಗುತ್ತಿರುವ ನನ್ನ ಮನಸು 
ಶಾಶ್ವತ ಮೌನಕ್ಕೆ ಸೇರುವ ಮುನ್ನ ಬಂದು 
ಅಪ್ಪಬಾರದೇ ನೀ ಎನ್ನ ಒಲವ ಒಮ್ಮೆ 
ಬೇಡೆನು ನಾ ನಿನಗೆ ಏನನ್ನೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ 

"ಯಾವುದು ನಮ್ಮದೋ ಅದು ನಮ್ಮ ಬಳಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ, 
ಇತರರದು ಇತರರಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ" 
ಇದನರಿತು ನಾವು ಬದುಕಿದರೆ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ಸದಾ ನಮ್ಮದಾಗಿರುತ್ತದೆ  

ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನು ಹೇಳಲು ನೀನೆ ತಾನೇ ಗತಿ 
ನೀನೆ ದೂರವಾದರೆ ಏನಾಗುವುದೋ ನನ್ನ ಮತಿ 
ನೀ ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸರಿಯೇ ನನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯೊಂದೇ 
ಬರೆದಷ್ಟು ಬರೆಸು ಅತ್ತಾಗ ಸಂತೈಸು ನಗುವಾಗ ಹರಸು 
ನೀನೆ ನನ್ನ ಭಾವಗಳ ಬಿಂಬ ನೀನಿರದಿದ್ದರೆ ನಾನೊಂದು ಕಲ್ಲಿನ ಕಂಬ 
ಕವನವೇ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ ನಿನಗೆ ಎಷ್ಟೆಂದು ಹೊಗಳಲಿ 
ಪ್ರತೀ ಭಾವನೆಗಳ ಬಿಂಬಿಸಿರುವೆ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ 
ಎಂದೆಂದಿಗೂ ದೂರಾಗದಿರು ನನ್ನ ಉಸಿರು ನಿಲ್ಲುವವರೆಗೆ 

ನನ್ನಿಂದಲೇ ಕವಿತೆ ಬರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವೆಯಲ್ಲ ಹುಡುಗ 
ನೀ ನನಗಾಗಿ ಬರೆಯುವುದು ಯಾವಾಗ 
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಚಿತ್ತಾರವ  ನನ್ನ ಕವನದ ಕುಂಚದಲ್ಲಿ 
ಬಿಡಿಸುವ ಆಸೆಯಾಗಿದೆ ಬಣ್ಣಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಶುರುವಾಗಿದೆ 
ನಾ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಗ್ನಳಾದರೆ ಕವನ ಬರೆಯುವರು ಯಾರು 
ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ಕೋರುವೆ ಇನಿಯ ನಾ ಬರೆಯುವೆ ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಚಿತ್ರವ 
ನೀ ಬರೆದುಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ಅದಕೆ ಹೊಂದುವ ಸರಳ ಸುಂದರ ಕವನವ 

ಕನಸಿನ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ 
ಮನಸಿನ ಸಂತಸವ ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಿವೆ 
ನವಿರಾಗಿ ಹೆಣೆದ ಕನಸೆಂಬ ಹೂವಿನ ಹಾರವು 
ನನಸಿನ  ಹೂವಾಗಿ ಒಂದೊಂದೇ ಮುಡಿಗೆ ಏರುತಿವೆ 
ಸಾಧನೆಯ ಸಾಗರ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತಿದೆ 
ಧುಮುಕುವ ಆಸೆಯು ಹಸಿರಾಗಿ ಹರಿಯುತಿದೆ 
ಜಯ ಸಿಗುವುದೋ ಸೋಲಾಗುವುದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ 
ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಲೇ ಗುರಿ ಮುಟ್ಟುವ ದಾರಿಯ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ 

ಸ್ನೇಹದ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಪ್ರೀತಿಸುವರು ಕೆಲವರು 
ಪ್ರೀತಿಯ ವೇಷ ಧರಿಸಿ  ಭಾವನೆಯ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡುವರು ಹಲವರು 
ಸ್ನೇಹ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆಯಲ್ಲಿ 
ನೋವು ತಿನ್ನುವ ಮನಗಳು ಸಾವಿರಾರು 
ಅತ್ತರೆ ಕರಗುವುದಿಲ್ಲ ಆ ನೋವು ನಕ್ಕರೆ ಅರಗುವುದಿಲ್ಲ ಆ ಸಂಕಟ 
ಬಾಳೆಂಬ ಬಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ ಪ್ರೀತಿಗಳೇ ಚಕ್ರಗಳು 
ಎರಡು ಕೈಕೊಟ್ಟರೆ ಕುಸಿಯದಿರದೇ ಬಾಳಬಂಡಿಯು...???