ಬಯಕೆ

ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ  ಬೀಸುತ್ತಿತ್ತು ತಂಗಾಳಿ 

ಕುಣಿದಾಡುತಿದ್ದವು ಇಬ್ಬನಿಯೆಂಬ ಸುಂದರ 

ಮುತ್ತಿನ ಹನಿಗಳು ಹಸಿರೆಲೆಯ ಮೇಲೆ 

ಚಂದದ ಪುಷ್ಪವು ಮೈದುಂಬಿ ಸುರಿದಿತ್ತು 

ಮನೆ ಮುಂದಿನ ನಂದನದಲ್ಲಿ, ಮುಂಜಾವಿನ

ಸುಂದರ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ 

ಮನವು ಬಿಡಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಿದೆ ಬಣ್ಣದ ರಂಗೋಲಿಯ 

ಹೀಗೊಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ

ದೇವರೇ ನೀನೇಕೆ ಇಷ್ಟು ಕ್ರೂರಿ 

ನೀ ಅರಿತು ಮಾಡುತಿರುವೆ ನನಗೆ ನೋವು 

ನಾ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪಾದರೂ ಏನು 

ತಿಳಿಯದೆ ಈ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಜನ್ಮ ತಾಳಿದೆ 

ಹುಟ್ಟಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ 

ಖುಷಿಯೇನೆಂದು ನಾ ಕಾಣೆ 

ನೋವಿನ ವಿನಹ ಬೇರೇನೂ ಬದುಕೆ ಇಲ್ಲವೇ ನನಗೆ 

ಕಣ್ಣೀರ ಹರಿಸಲೆಂದೇ ಹುಟ್ತಿಸಿದೆಯ ನನ್ನ 

ನನ್ನ ನೋವಿನ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲವಾದರೆ 

ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು ಈ ಜೀವಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು 

 

ಸೈನಿಕ

ಪ್ರಳಯವಾದರೂ ಸರಿಯೇ 

ಸ್ಪೋಟವಾದರೂ ಸರಿಯೇ 

ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುವೆ 

ನೊಂದ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ನೆರವಾಗುವೆ 

ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು 

ಕೊನೆಗೆ ನಿನ್ನ ಜೀವವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ  

ನೂರಾರು ಜೀವಗಳನು ಉಳಿಸುವೆ 

ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಮಡಿಯಲು ತಯಾರಿರುವ 

ನಿನ್ನ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲ 

ನಿನಗೆಷ್ಟು ನಮನಗಳನು ಅರ್ಪಿಸಿದರೂ 

ಕಡಿಮೆಯೇ ಓ ಸೈನಿಕ...  ಜೈ ಹಿಂದ್   

ನಿಸರ್ಗ

ಅಮ್ಮನ ಕಾಣದ ಮನ ನೊಂದ ಮಗುವೊಂದು 

ಎಡೆಬಿಡದೆ ಉಸಿರುಗಟ್ಟುವ ಹಾಗೆ ಅಳುತ್ತಲೇ ಇದೆ 

ಆ ಅಳುವ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಆ ತಾಯಿ ಎಂದು ಬರುವಳೋ 

ಆ ಕಂದನ ಮೊಗವ ನಗುವಿನಿಂದ ಎಂದು ಅರಳುವುದೋ 

ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಎಂದೂ ತಾಯಿ ಮಗುವ ದೂರ 

ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಏಕಾಏಕಿ ಮಗುವ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರೆ ಅದು 

ಮಾಡುವುದಾದರೂ ಏನು ಅಳುವ ಹೊರತು 

ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯೂ ಕೂಡ ಅಮ್ಮನ ಹಾಗೆ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ 

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗುವ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲವೇ 

ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟ ಈ ನಿಸರ್ಗವನ್ನೇ ನಾವು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾ 

ಹೋದರೆ ನಮ್ಮ ಕೈ ಬಿಡದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇದೆಯೇ 

ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇ ಉತ್ತರದಲ್ಲಿ ಜಲಪ್ರಳಯ 

ಅದನ್ನು ತಡಿಯಬಹುದಾಗಿತ್ತಲ್ಲವೇ ನಾವು ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನಿಸರ್ಗದ ಸನಿಹ, 

ಏನಾದರೂ ಇರಲಿ ಹೇಗಾದರೂ ಇರಲಿ 

ಪ್ರಕೃತಿ ಎಂದರೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ಅಮ್ಮನಂತೆ  

ಬದುಕ ಕೊಟ್ಟವರನ್ನೇ ಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟರೆ ಆಗುವುದು 

ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಸರ್ವನಾಶವೇ ಹೊರತು ಬೇರೇನೂ ಅಲ್ಲ 

ಅಮ್ಮನಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸಿ  ಆರೈಕೆ ಮಾಡೋಣ ನಿಸರ್ಗ ಮಾತೆಯನ್ನು 

ಆ ತಾಯಿ ಪಾವನ ಮಾಡುವಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು 

ಸಾಗರ ಪ್ರೀತಿ

ಹೃದಯದಲಿ ನದಿಯೊಂದು ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ 
ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ಮಳೆಯೂ ಅಲ್ಲಿ ಸುರಿಯುತ್ತಿದೆ 

ನದಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆಯೂ ಸುರಿದು ಎರಡು ಮನಗಳ 
ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾಗರ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ 

ನದಿಯ ಮಧ್ಯ ನನ್ನ ಮನಸೆಂಬ ಮರವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿ 
ಆ ಮರದಲ್ಲಿ ನಿನಗಾಗಿ ಒಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿರುವೆ 

ಆ ಗೂಡಿಗೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಲೆಗಳು ಬಂದು ತಾಕಬೇಕು 
ತಂಪಾದ ಆ ಅಲೆಗಳ ಸ್ಪರ್ಷ ಸದಾ ನನ್ನ ಗೂಡಿಗೆ ಇರಬೇಕು

ನನ್ನ ಕೋಗಿಲೆ

ನಿನ್ನ ಧ್ವನಿಯ ಕೇಳದೆ ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದೆ ನಾ ಇಷ್ಟು ದಿನ 
ಎನ್ನ ಅಗಲಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆಯೋ ಎಂದು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಈ ಮನ 

ಮುಂಜಾನೆಯ ಮಂಪರು ಬೆಳಕಲ್ಲಿಯೂ  
ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ ನಿನ್ನ ಸುಂದರ ದನಿಯ 
ಹಸಿರೆಲೆ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿ ಕರಗಿದರೂ 
ಮೋಡಗಳ  ಬಂಗಾರ ಬಣ್ಣ ಹೋಗಿ 
ಬೆಳ್ಳಿಯ ಬಣ್ಣ ಬಂದರೂ ನಿನ್ನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲದೇ ಹೋಯಿತು 

ನನ್ನ ಎಲ್ಲ  ನೋವನ್ನೂ ಮರೆಸುತಿದ್ದೆ 
ನಿನ್ನ ಇಂಪಾದ ದನಿಯಿಂದ 
ಸುಖವೋ ದುಖವೋ ಒಮ್ಮೆ 
ನಿನ್ನ ಸ್ವರವನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಸಾಕು 
ಮನ ಹಗುರಾಗಿ ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ಹಾರಾಡುತಿದ್ದೆ  ನಾ 

ನಿನಗೆ ಕಾದು ಕಾದು ಸಾಕಾಗಿ 
ನಾನೇ ಹಾಡಲು ಕಲಿತಿರುವೆ 
ನಿನಗೆಂದೇ  ಬರೆದು ಹಾಡುತ್ತ
 ಕಾಯುತಿರುವೆನು ಕೇಳೆ ಕೋಗಿಲೆ 
ಈ ಹಾಡನು  ಕೇಳಿಯಾದರೂ ಬರುವೆ ಏನು ನೋಡುವೆ

ಕುಹೂ ಕುಹೂ ಹಾಡುವೆ ನೀ ಕೋಗಿಲೆ 
ನನಗೆ ಯಾವಾಗ ಕಲಿಸುವೆ ನೀ ಹೇಳೆಲೆ 
ಕುಹೂ ಕುಹೂ ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಬೇಗನೆ 
ಬಂದು ನೊಂದ ಈ  ಮನಸನು ಸಂತೈಸು ಬಾರೆಲೆ 

ಹೀಗೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಸಂದೇಶ

ಮನಸಿನ ವೇಗ ಗಾಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು 
ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದಾಗ ಚಂದದ ಎಲೆಗಳು 
ಬೇಡದ ಧೂಳಿನ ಕಣಗಳು ಹಾರುತಾ ಬರುವುವು 
ಹಸಿರೆಲೆ ಬಂದು ಮುಖಕ್ಕೆ ಬಡಿದಾಗ ಆನಂದವಾದರೆ 
ಬೇಡದ ಧೂಳು ಕಣ್ಣಲಿ ಹೋದಾಗ ನೋವಿನ ನೀರು ಬರುವುದು 
ಮನಸು ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಹರಿಯಲು ಬಿಟ್ಟರೆ 
ಅಪರಿಮಿತ ಕನಸುಗಳು ಹರಿಯುವುವು 
ಕೈಗೆಟುಕದ ಕನಸಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಸೆ ಪಡುವುದು 
ವಾಸ್ತವದ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ  ತಲೆಯಿಟ್ಟು ಮಲಗದು 
ಈ ಮನಸು ಬಯಸಿದ್ದು ಸಿಗದು ಸಿಕ್ಕಿರುವುದನ್ನು ಅದು ಸ್ವೀಕರಿಸದು  
ಇರುವ ಭಾಗ್ಯವ ಬಿಟ್ಟು ಇರದುದರ ಕಡೆ ಓಡಿದರೆ 
ಆಗುವುದೇ ನಮ್ಮ ಆಶಾಗೋಪುರ ನನಸಿನ ಸೌಧ 
ಏನೇ ಆಗಲಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಲೇಬೇಕು ಈ ಬದುಕ ನಡೆಸಲೇಬೇಕು 
ಕಷ್ಟವೋ ಸುಖವೋ ನೋವೋ ನಲಿವೋ ಎಲ್ಲದುದರ 
ಅನುಭವ ಪಡೆದು ಸಾಗಿಸಿದರೆ ಈ ಜೀವನ ಒಂದು ನಂದನವನ 

ಪದಗಳ ಪರದಾಟ

ನಾ ಬರೆಯದೇ ಉಳಿದ ಪದಗಳಿಲ್ಲ 
ನಿನ್ನ ಒಲವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು 
ಆದರೂ ಮನಸು ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ  ಗೀಚದೆ  ಇರಲು 
ಎಲ್ಲಿಂದ ಹುಡುಕಲಿ ನಾ ಪದಗಳನ್ನು 
ಶಬ್ಧಕೋಶವೇ ನಾಚಿ ಮರೆಯಾಗಿದೆ ನಿನ್ನೊಲವ ಕಂಡು  
ಓ ಶಾರದೆಯೇ ಕಳುಹಿಸು ನನ್ನ ಇನಿಯನ 
ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಸರಿತೂಗುವ ಅಕ್ಷರಗಳ ದಂಡು 

ಸ್ನೇಹ ಬಂಧನ

ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ರೆಕ್ಕೆಯಿಲ್ಲ ನನಗೆ ಸದಾ 
ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಹಾರಾಡಲು 
ಆದರೂ ಆಸೆ ನನಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ 
ಬಾನಿನ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರಲು 

ನೀ ನುಡಿವ ಒಂದೊಂದು ನುಡಿಯು 
ಪೋಣಿಸಿದ ಮುತ್ತಿನ ಹಾರದಂತೆ 
ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹ ಸದಾ ಹೀಗೆ ಇದ್ದರೆ ನನ್ನ 
ಬದುಕೊಂದು ಸುಂದರ ನವಿಲಿನ ಗರಿಯಂತೆ

ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ 
ಪವಿತ್ರ ಸ್ನೇಹ ಬಂಧನ ನಮ್ಮದು 
ಈ ಸ್ನೇಹದ ಸಂಕೋಲೆಯಿಂದ ಬೇಡೆನಗೆ 
ಬಿಡುಗಡೆ ಸದಾ ನಾನಿರಬೇಕು ನಿನ್ನಲ್ಲೇ 

ಒಲವಿನ ಮಳೆ

ಆಗಸದಲಿ ಕಪ್ಪು ಮೋಡ ಕವಿದಿದೆ 

ಮಳೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲಿ ಭೂಮಿ ಕಾದಿದೆ 

ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡ ಕಾಣಲು ಸುಂದರ 

ಕಾರ್ಮೋಡ ಈ ಧರೆಗೆ ಜೀವಾಳ 

ಹೃದಯವೆಂಬ ಬಾನಲ್ಲಿ ನೀ ಬಿತ್ತಿದೆ ಒಲವಿನ ಮೋಡವ  

ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ ನಾ  ಸುರಿಯುವ ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆಗೆ  

ಈ ಸುಂದರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡವೇ ಸ್ಫೂರ್ತಿ 

ಭಾವಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಗೆ ಕಾರ್ಮೊಡವೇ ಸ್ಫೂರ್ತಿ 

ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರುವ ಸುಂದರ ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡಕ್ಕಿಂತ ತಂಪಾಗಿ ಮಳೆ ಸುರಿಸಿ  

ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧರೆ ಸೇರುವ ಕಾರ್ಮೊಡವೇ ಚಂದ 

ಆ ಕಾರ್ಮೋಡ ನೀನಾಗಿ ಇಳೆಯು ನಾನಾಗಿ ನಡುವೆ ಇರುವ ಅಂತರದಲ್ಲಿ 

ಒಲವೆಂಬ  ಮಳೆಯ ಸುರಿಸಿದರೆ ಇನ್ನೂ ಚಂದ 

ಶುಭೋದಯ

ಮುತ್ತಂತೆ ಉದುರುತ್ತಿವೆ ಮುಂಜಾನೆ ಹನಿಗಳು 
ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿವೆ ಹಸಿರೆಲೆಗಳು 
ಆಗಸದಲಿ ಹರಿದಿದೆ ಉದಯನ ಚಿನ್ನದ ನೀರು 
ಇಬ್ಬನಿಯ ಅಂದ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳ ಚಂದ 
ಜೊತೆಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿ  ದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ 
ಸುಂದರ ಮುಂಜಾನೆಯ ಸೊಬಗಲಿ ಸುಂದರ ಮುಗುಳ್ನಗೆಯ 
ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಎಳೆಯೋಣ ಬದುಕಿನ ರಥವ 

ಜೀವನದ ಜೋಕಾಲಿ

ಕೋಗಿಲೆಯಾಗಿ ನೀ ಹಾಡಿದರೆ 

ನವಿಲಾಗಿ ನಾನು ಕುಣಿಯುವೆ 

ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಕವಿದಿರುವ ಕಪ್ಪು ಮೋಡ ನೀನಾದರೆ 

ಅದನ್ನು ಕರಗಿಸಿ ಹನಿಯಾಗಿಸುವ ಕಿರಣ ನಾನಾಗುವೆ 

ನನ್ನ ಉಸಿರಾಡುವ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ 

ಜಪಿಸುವುದು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಮಂತ್ರ 

ನೀನಿರುವ ಕ್ಷಣವೆಲ್ಲ ಜೇನಂತೆ ಸವಿ 

ದೂರಾದ ಸಮಯ ಬೇವಿನಂತೆ ಕಹಿ 

ಹೂವಾದ ಆಸೆಯೆಲ್ಲಾ ಮುಳ್ಳಾಗಿಸದೆ 

ನವಿರಾದ ಹೊಂಗನಸ ಮಾಡಿ ಸವಿಯೋಣ

ಕಟ್ಟಿದ ಕನಸನ್ನು ನನಸಾಗಿಸಿ ಜೀವನವೆಂಬ 

ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಜೀಕೋಣ