ನಂದಾದೀಪ

ನೋಡೋ ನೋಟಕ್ಕಿಂತ ಚಂದ 

ನಿನ್ನ ನಿರ್ಮಲವಾದ  ಹೃದಯದ ಬಡಿತ 

ಅರಳಿದ ಹುಣ್ಣಿಮೆಗಿಂತ  ಹೊಳಪು 

ನಿನ್ನ ಮನಸಿನ ಬೆಳಕು

  

ನಾ ನುಡಿಯುವ ವೀಣೆಯಾದರೆ 

ನನ್ನ ನುಡಿಸುವ ವೈಣಿಕ ನೀನಾಗಬೇಕು 

ಆಗ ಹರಿಯುವುದು ನನ್ನ ಬಾಳಲ್ಲಿ 

ಮಧುರ  ಸುಮಧುರ ಸಂಗೀತ  

ಒಲವೆಂಬ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನಗುವೆಂಬ 

ಬತ್ತಿಯ ಮಾಡಿ ಪ್ರೀತಿಯ ದೀಪವ ಹಚ್ಚಿ 

ಆ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ನಂದಾದೀಪವಾಗಿ 

ಬೆಳಗಿಸಿ ನಿನ್ನ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ ಬಾಳಿಸು ನನ್ನ 

ಬಾಳೊಂದು ಸಂಗೀತ

ಬಾಳೊಂದು ಸಂಗೀತದಂತೆ 

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಧುರವಾಗಿ ಸಾಗುವುದು 

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕರ್ಕಶವಾಗಿ ಕೇಳುವುದು  

ಪಲ್ಲವಿಯನ್ನೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಬರೆಯದೆ 

ಚರಣವನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿಸಲು ಹೊರಟರೆ 

ಒಂದು ಚಂದದ ಗೀತೆಯಾಗಲು ಸಾದ್ಯವೇ 

ಜೀವನದ ಬುನಾದಿಯನ್ನೇ ಸರಿಯಾಗಿ ತೆಗೆಯದೆ 

ಕನಸಿನ ಅರಮನೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಸಾದ್ಯವೇ 

ಸುಂದರ ಹಾಡಿಗೆ ಪಲ್ಲವಿ ಚರಣದ ಅನುಬಂಧದಂತೆ 

ಬದುಕಲ್ಲಿ  ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹದ ಅನುಬಂಧ ಅನುರಾಗದಲ್ಲಿ 

ಅರಿತು ಬೆರೆತರೆ ಆಗುವುದು ಬಾಳೊಂದು ಭಾವಗೀತೆ

ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ನಾ ಬರೆದೆ ಈ ಕವಿತೆ 

 

ನೋವು

ಜೀವನವೇ ಹೀಗಲ್ಲವೇ ಬಯಸುವುದು ಎಂದೂ ಸಿಗದು 

ಪಾಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಎಂದೂ ಮನವು ಒಪ್ಪದು 

ಹೋಗು ಮನಸೇ ನೀ ದೂರ ಹೋಗು ಆಸೆಗಳಿಂದ 

ಆಗ ನಿನಗೆ  ಸಿಗುವುದು ಮುಕ್ತಿ ನಿರಾಸೆಗಳಿಂದ 

ನೋವಲ್ಲೆ ಬೆರೆತರೆ ಹೇಗೆ ಸಾಗುವುದು ಜೀವನ

ಬಾ ಮನಸೇ ನೀ ಎಲ್ಲ ನೋವಿಂದ ಆಚೆಗೆ 

ಕಟ್ಟಿದ ಕನಸಿನ ಆಶಾಗೋಪುರ ಕಳಚಿ ಬೀಳುವ ಮುನ್ನ 

ಸೇರಿಬಿಡು ಮನವೇ ಬೇಗನೆ ನೀ ನನಸಾಗಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನ 

ಗೊಂಬೆಯಾಟವಯ್ಯ

ಮುದ್ದಾದ ಗೊಂಬೆಯ ನೋಡಿ ಮನಸೋತ ಮನವು 

ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೆಣೆಯಿತೊಂದು ಭಾವನೆಯ 

ಹೆಣೆದ ಭಾವಕ್ಕೆ ಬೆಸೆಯಿತೊಂದು ಸುಂದರ ಒಲವು 

ಮನದ  ಬಯಕೆಯ ಅರಿತ ಭಾವನೆಯು ಚೆಲ್ಲಿತೊಂದು ನಗುವು 

ಬೆರೆತು ಹೋದವು ಎರಡೂ ಒಲವಿನ ಬಂಧನದಲಿ 

ಆದರೆ ಆ ಮುದ್ದಾದ ಗೊಂಬೆಗೂ ಮನಸಿದೆ ಭಾವನೆಯಿದೆಯೆಂದು 

ಅರಿಯದೆ ಹೋಯಿತು ಆ  ಮನವು ಸಾಕಾಯಿತು ಅದಕೆ 

ಆ ಗೊಂಬೆಯ ಒಡನಾಟ ಅದಕ್ಕೆಂದು ನಡೆಸಿತು 

ಮತ್ತೊಂದು ಮನಸಿನ ಹುಡುಕಾಟ 

ಗೊಂಬೆಯ ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಮನ ಮತ್ತೊಂದು ಮನದೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ 

ಆ ಮನವೇ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಎಂದು ನಂಬಿದ ಗೊಂಬೆ ಗೊಂಬೆಯಾಗೆ ಬಿದ್ದಿದೆ 

ಹೂವು ಮುಳ್ಳಿನ ಒಲವು

ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ನೀ ಬಂದೆ 
ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಹೊಸ ಅಲೆಯ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ 
ಆ ಅಲೆಯ ರಭಸಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪೆಂಬ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ 
ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುತಿದೆ ನನ್ನ ಬದುಕು 

ಜೀವಕ್ಕೂ ಜೀವನಕ್ಕೂ ನೀನೆ ಉಸಿರೆಂದು ನಂಬಿದೆ 
ಕೊಂಚವೂ ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಆ ನಂಬಿಕೆಯ ನೀ ಕೊಂದೆ 
ಹೇಗೆಂದು ಅರ್ಥೈಸಲಿ ನನ್ನ ನೋವು ನಿನಗೆ 
ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ನರಕವೇ ಆಗುತಿದೆ ನನಗೆ 

ಹೂವು ಮುಳ್ಳಿನಂತೆ ಆಗಿದೆ ನಿನ್ನೊಲವ ಹಾದಿ 
ಒಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಿದರೆ ನೋವು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ಪಿದರೆ ನಲಿವು 
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಬರುತಿರುವೆ ನೀ ನನ್ನ ಮನಸಲಿ 
ಬಂದು ದಿನವೂ ಕೊಲ್ಲುತಿರುವೆ ನನ್ನ ಕನಸಲಿ 

ನಾ ನಿನಗೆ ಬೇಡವೆಂದರೆ  ಹೇಳಿಬಿಡು ನಿನ್ನಿಂದ 
ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ದೂರಾಗಿ ಹೋಗುವೆ 
ಬೇಕೆಂದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಕರೆದುಬಿಡು ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಕರೆಗೆ 
ಖುಷಿಯಿಂದ ಜನ್ಮಪೂರ್ತಿ ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುವೆ 

ಯುಗಾದಿ

ಕಳೆಯಿತು ಯುಗಾದಿ 

ಶುರುವಾಗಿದೆ ನವವರ್ಷದ ಆದಿ 

ಖುಷಿಯಿಂದ ನಲಿಯೋಣ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ 

ಬಯಸೋನ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಿಗಲೆಂದು 

ಜೀವನಕ್ಕೆ ಸಂತೋಷ ತುಂಬಿದ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿ 

ಕಹಿನೆನಪನು ಅಳಿಸಿ ಸಿಹಿ ನೆನಪನು ಬೆರೆಸಿ 

ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಹರಿಸಿ ಖುಷಿಯಿಂದ 

ಬಾಳೋಣ ನಾವು ಸುಂದರ ಜಗವನು ನಿರ್ಮಿಸಿ 

ಬಾಳೆಂಬ ರಥಕ್ಕೆ ಬೇಕೊಬ್ಬ ಸಾರಥಿ 

ಬಾಳೆಂಬ ನೌಕೆಗೆ ಬೇಕೊಬ್ಬ ನಾವಿಕ 

ಬಾಳೆಂಬ ಗುಡಿಗೆ ಬೇಕೊಬ್ಬ ದೇವರು 

ನನ್ನ ಬಾಳು ರಥವಾದರೂ ನೌಕೆಯಾದರೂ 

ಗುಡಿಯಾದರೂ  ಏನೇ ಆದರೂ 

ಸಾರಥಿ ನಾವಿಕ ದೇವರು 

ಇವರಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ತೇರು 

ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಬೆಳಗುವ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸೂರು 

ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀಜ

ನನ್ನೆದೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿಯ 

ಕಿತ್ತಿಟ್ಟು ಇಡಬೇಕೆನಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ 

ನೀನೆಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಹೇಗಿದ್ದರೂ ನನ್ನೆದೆಯ 

ಭಾವನೆಯ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಫಳ ಫಳ ಹೊಳೆಯುವೆ 

ಬರಿದಾದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನವಿರಾದ ಕನಸು ತುಂಬಿದೆ 

ಭಾವನೆಗಳಿಲ್ಲದ ಮನಸಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದೆ 

ಒಲವಿನ  ಬೀಜವ ಬಿತ್ತಿ ಹೋದರೆ  ಸಾಕೇ 

ಅದಕ್ಕೆ  ಪ್ರೀತಿಯ ನೀರೆರೆಯಬಾರದೇ 

ನೀನೇ  ಬಿತ್ತಿದ ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀಜವ ನಾ ಬೆಳೆಸುವೆ 

ಮರವಾದ ಮೇಲೆ ನಿನಗೆಂದೇ ಸದಾ ನೆರಳಾಗಿರುವೆ