ಮರೆತರೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ನೆನಪೊಂದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡುತಿದೆ 
ಸೋತರೂ ಸೋತೆನೆಂದು ಒಪ್ಪದೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಗೆಲ್ಲುವಾಸೆ ಆಗುತಿದೆ 
ಏಕೆ ಈ ಹಠ ತಿಳಿಯದು ತನ್ನದಲ್ಲದ ವಸ್ತುವ ತನ್ನದೇ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ 
ಇರುವ ವಾಸ್ತವದ ಸತ್ಯವ ಸ್ವೀಕರಿಸದೆ ಏಕೆ ಪರದಾಡುವೇ ಹುಚ್ಚು ಮನವೇ...??

ನೋಡಲು ನೀನು ಚಂದ್ರನಿಗಿಂತ ಚಂದ 
ನಗಲು ನೀನು ತಾವರೆಗಿಂತ ಅಂದ 
ನಡೆಯಲು ನೀನು ತಂಗಾಳಿಗಿಂತ ಹಿತ 
ನುಡಿಯುವ ಮಾತು ಮುತ್ತುಗಳಿಗಿಂತ ಮಿತ 
ಮಾತಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲು ಅಸಾಧ್ಯ ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ಸುಧೆಯ 
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮವೇ ತುಂಬಿದೆ ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಧರೆಯ 

ಮೊಗ್ಗಂತಿದ್ದ  ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ  ಹೂವಾಗಿ ನಗುತಿವೆ 
ಅವುಗಳ ಪೋಣಿಸಿ ಮಾಲೆ ಮಾಡುವ ಮನಸಾಗಿದೆ 
ದಾರದ ಹುಡುಕಾಟ ಪ್ರತೀಕ್ಷಣ ಮಾಡುತಿರುವೆ 
ಅದು ಸಿಗುವುದೆಂದೋ ನಾ ಅರಿಯೇ.... 

ನನ್ನ ಮನದ ಮಾತೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ದನಿಯಲ್ಲೇ ಬೆರೆತು 
ಇಂಪಾದ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾದವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ 
ಸಾಗರದ ಅಲೆಯೂ ಕೂಡ ನಾಚಿ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುತಿದೆ 
ನನಗಾಗಿ ಸುರಿಯುತಿರುವ ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ರಭಸಕೆ 
ನಾದಗಂಗೆಯ ನಿನಾದಕೆ ಸೋತಿರುವೆ ನಾ ಇಂದು 
ಪ್ರೇಮಗಂಗೆಯ ಹರಿಸುವೆ ನಿನಗಾಗಿ ಎಂದೆಂದೂ 

ಪ್ರೀತಿ ಬೆರೆತಾಗ ಬದುಕು ಹಸಿರಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸಿದರೆ 
ದ್ವೇಷ ಬಂದಾಗ ಬಾಳು ಕೆಸರಂತೆ ಕೊಳೆಯುವುದು 
ತನ್ನತನವೆಂಬ ಅಹಂ ಬಿಟ್ಟು ಅನ್ಯರ ಅರಿತು ಬೆರೆತರೆ 
ಬಾಳೊಂದು ಭಾವಗೀತೆಯಂತೆ ಭಾಸವಾಗುವುದು 
ಹೃದಯದಲಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು ನಂಬಿಕೆಯೆಂಬ ಹರಕೆ 
ಕೊನೆ ಉಸಿರಿರುವರೆಗೂ ಅದೇ ಜೀವನದ ದೊಡ್ಡ ಕಾಣಿಕೆ 

ನೈದಿಲೆಯ ನಗುವು ನೇಸರನ ನಯನವ ಸೇರಿದಾಗ 
ಶಶಿಯ ಕಿರಣಗಳು ಅರಳಿದ ಹೂಗಳ ಚುಂಬಿಸುವಾಗ 
ಕಪ್ಪು ಕಾರ್ಮೋಡ ಕದಡಿ ಇಳೆಗೆ ಸುರಿದಾಗ 
ಆಗುವ ಆನಂದ ಆಹಾ ನಿಸರ್ಗವೇ ನಿನಗೆ ಹೇಳಲು 
ಬಯಸುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ಮನ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ನಮನ