ಸಾಗರ ಕರೆದರೆ ನದಿಯು ಹರಿದು ಬರದೆ ಇರವುದೇ 

ಹೃದಯ ನೊಂದರೆ ಕಂಗಳ ಹನಿ ಜಾರದಿರುವುದೇ 

ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ತೋರಿದರೆ ಕಂದನ ಬಾಯಲ್ಲಿ 

ತುತ್ತು ಇಳಿಯದಿರುವುದೇ 

ಸುಡುವ ನೆಲವು ಮಳೆ ಸುರಿದರೆ ಧರೆಯು ತಣಿಯದಿರುವುದೇ 

ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಆಗಲೀ  ಮನುಜನೇ ಆಗಲೀ 

ನೋವಾದರೂ ನಲಿವಾದರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರೂ ಇದ್ದೆ ಇರುತಾರೆ  

ನೊಂದ ಮನಸಿಗೊಂದು ಬೇಕು ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುವ ಮನಸು 

ಖುಷಿಯ ಭಾವಕ್ಕೊಂದು ಬೇಕು ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಸುವ ಮನಸು 

ನೀನಿರದೆ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಿ 

ದಿನ ಬರುವ ಕಾಲಕೆ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ 

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಬಯಸುತ್ತಿದೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹ 

ಇದನ್ನು ಹೇಳಲಾಗದೆ ಕಳಿಸಿರುವೆ ಈ ಬಿನ್ನಹ 

ನೀ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ 

ಎಡೆಬಿಡದೆ ಕಾಯುತಿರುವೆ ನಾನೀಗ 

ಎಂದಾದರೂ ಬರಲಿ ಆ ಕ್ಷಣ 

ಈ ಜನ್ಮ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಯುವುದು ಈ ಮನ 

ಮುಂಜಾವಿನ ಕನಸು

ನವಿರಾದ ಕನಸೊಂದು ಬಿತ್ತು ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲಿ 

ಪೋಣಿಸಿದ ಸುಂದರ ಮುತ್ತುಗಳಂತೆ  ಬಿದ್ದಿದ್ದವು 

ಇಬ್ಬನಿಯ ತುಂತುರು ಹನಿಗಳು ಹಸಿರೆಲೆಗಳ ಮೇಲೆ 

ನಸುಕಾದ ಬೆಳಕು ಬೀರುತ್ತಿತ್ತು ಆಗಸದಲ್ಲಿ 

ಸೂರ್ಯನ ಚಿನ್ನದ ಬಣ್ಣವು ಹರಡಿತ್ತು ಮೋಡಗಳ ಮೇಲೆ 

ಎಂತಹ ರಮಣೀಯ ನೋಟವದು ಆಹಾ ಕಂಗಳೆರಡು 

ಸಾಲದಾಯ್ತು ಎನಗೆ ಅದನ್ನು ನೋಡಲು 

ನನ್ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತು ನಿಂತಿದ್ದೆ ಆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ 

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಮನಸು ಸೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಹಸಿರು ವನ 

ಏನು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದವೋ ಈ ಕಂಗಳು ಎಂದು 

ಖುಷಿಯಿಂದ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೆ ಅದೇ 

ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯ ಮಲಗಿದ್ದೆ 

ಮೂಡಿತು ಈ ಮನಸಿಗೆ ನಿರಾಸೆಯೊಂದು 

ಮುಂಜಾವಿನ ಆ ಸೌಂದರ್ಯ ಈ ಕಣ್ಣು ತುಂಬುವುದೆಂದು 

ಹೂವೇ ನನಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ

ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ 

ಮನೆಯ ಮಹಡಿಯ ಮೇಲೆ ನಾ ಅಂದು 

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಆ ನಿಸರ್ಗವ 

ನೀನೇಕೆ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬಂದೆಯೋ ಏನೋ 

ನಾ ಅರಿಯೆ ಸುಂದರ ಕುಂಡದಲ್ಲಿ ಅರಳಿ 

ನಗುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದೆ ನನ್ನ ನೋಡುತಿದ್ದೆ  ನೀನು 

ನಿನ್ನ ನಗುವ ನೋಡುತ್ತಾ ನನ್ನ ಮನದ ಚಿಂತೆಯ 

ಮರೆತು ಮಂದಹಾಸವ ಬೀರಿದೆ ನಾನು 

ಆ ಕ್ಷಣವೇ ನಿನಗೆ  ಅರ್ಪಿಸಿದೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕವನವ 

ಕೇಳಿ ಆನಂದಿಸು ಓ ಹೂವೆ 

"ನೀ ಅಂದು ಚೆಲ್ಲಿದ ಆ ಹೂನಗೆ ಇಂದೂ ನನ್ನ ಕಾಡುತಿದೆ 

ಸಾಕು ಆ ನಿನ್ನ ಹೂನಗೆ ನನ್ನ ಈ ಜೀವನದ ಪಾಲಿಗೆ"

ನೀನಿಂದು ಮೆಚ್ಚಿದರೆ ಈ ಕವನ 

ನಾ ಮನಸಾರೆ ಅರ್ಪಿಸುವೆ ನಿನಗೆ ಕೋಟಿ ನಮನ 

 

ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆ

ನಿನ್ನ ಕಂಡ ಆ ದಿನ  ಏನನ್ನು ಅರಿತಿರಲಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಈ ಮನ 

ಭಾವನೆ ಇಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದೆ ನಾ ಅಂದು 

ಏನು ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದೆಯೋ ನೀ ಎನಗೆ 

ನಿನ್ನ ಅಗಲಿ ಇರಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ನನಗಿಂದು 

ನಗುವಿರದ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸ ಬೀರುತಿದೆ 

ಕನಸಿಲ್ಲದ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಆಸೆಗಳು ಉದಯಿಸುತ್ತಿವೆ 

ಬಾಡಿದ ಬಳ್ಳಿಯಂತಿದ್ದ ಈ ಮನಸಲ್ಲಿ ಮಂದಾರ 

ಪುಷ್ಪವೊಂದು ಮೈದುಂಬಿ ಅರಳಿದೆ 

ಪ್ರೀತಿ ಶುರುವಾದ ಆ ಕ್ಷಣ ಮನದಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿದೆ 

ಏನೋ ಒಂದು ಸುಂದರ ರೋಮಾಂಚನ 

ಮುಗಿಲ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತೆ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ಈ ಪ್ರೀತಿ 

ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆಯಾಗಬೆಕು ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಬಾಳುವ ರೀತಿ 

ನೀನಿರುವ ಕ್ಷಣವ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟು ಮುತ್ತಿನ ಹಾರದಂತೆ 

ಪೋಣಿಸಿ ಒಲವಿನ ಗೊಂಬೆಯು ನಾನಾದಾಗ 

ನೀ ಬಂದು ಆ ಹಾರವ ತಂದು ನನಗೆ ತೊಡಿಸಿದರೆ 

ಆಗುವ ಆನಂದಕೆ ಸಾಟಿಯುಂಟೆ ಓ ನನ್ನ ಒಲವೆ