ಪ್ರೀತಿ

ಮುಂಜಾನೆಯಿಂದ ಮುಸ್ಸಂಜೆವರೆಗೂ 
ಜಗವ ಬೆಳಗುವನು ದಿನಕರ 
ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರತೀಕ್ಷಣವ ನಂದನ 
ಮಾಡುವನು ಪ್ರಿಯಕರ 

ಸ್ವರ

ನನ್ನ ಮನದ ವೀಣೆಯ ನೀ ಮೀಟಿದರೆ 
ಹೊಮ್ಮುವುದು ನಾದಸ್ವರ 
ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ಭಾವಗಳ ನಾ ಪದಗಳಲಿ ಬಂಧಿಸಿದರೆ 
ಚಿಮ್ಮುವುದು ಪ್ರೇಮಸ್ವರ 

ಮಹಲು

ನನಗೆ ಬೇಡ ಯಾವ ತಾಜಮಹಲು 
ಸಾಕೆನಗೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮಭರಿತ ಮನದ ಮಹಲು 

ಭರವಸೆ

ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುವುವು ಭರವಸೆಯ ಅಲೆಗಳು 
ಅಲ್ಲಿ ಮುಳುಗು ಎದ್ದರೆ ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೆ 
ಅಳಿಸಿ ಹೋಗುವುವು ನೋವಿನ ಕಲೆಗಳು 

ತೋಚಿದ್ದು ಗೀಚಿದ್ದು

ನೀನ್ಯಾರೋ ನಾನ್ಯಾರೋ ಎಲ್ಲಿದ್ದೆವೋ ಹೇಗಿದ್ದೆವೋ 
ಒಂದೂ ಅರಿಯದ ಮನಗಳೆರಡೂ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿವೆ 
ಒಂದನ್ನೊಂದು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗದಂತೆ 

ಸಾಕಾಗದ ಸರಸಗಳ ಜೊತೆ ಬೇಕಿರದ ವಿರಸಗಳ ವ್ಯಥೆ 
ಎರಡರ ನಡುವೆ ಸಿಲುಕಿದ ಈ ಬಾಳಲಿ 
ಎಂದೂ ಮುಗಿಯದು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಒಲವಿನ ಹಾವಳಿ 

ಇದ್ದರೆ ಪ್ರೇಮದ ಬಾಳಲಿ ಸರಸ ವಿರಸಗಳ ಮಿಶ್ರಣ 
ಎಂದಿಗೂ ಅನಿಸದು ನೀರಸ ಈ ಜೀವನ 

ಕಿತ್ತಾಟಗಳ ಕಿರಿಕಿರಿಯ ಜೊತೆ 
ತುಂಟಾಟ ತರಲೆಗಳ ಮಾತುಕತೆ 
ಎಲ್ಲ ಬೆರೆಸಿ ಆನಂದಿಸುವ ಕ್ಷಣಗಳೆಲ್ಲ 
ರುಚಿಸುವುವು ಜೇನಿನ ಹನಿಯಂತೆ 

ನಾ ತೋಚಿದ್ದು ಗೀಚುವೆ ನೀ ತೋಚಿದ್ದು ಹೇಳುವೆ 
ಎಲ್ಲಿರಲಿ ಹೇಗಿರಲಿ ನಮ್ಮ ಮನಸುಗಳು  
ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಪವಿತ್ರ ಬಂಧನದಲಿ ಸದಾ ಜೊತೆಗಾರರು 

ತಿಂದಷ್ಟು ರುಚಿ ಮಸಾಲೆ ಅನ್ನ 
ಬರೆದಷ್ಟು ಖುಷಿ ನವರಸ ತುಂಬಿದ ಕವನ 

ಮುತ್ತಿನ ಚಿಪ್ಪುಗಳು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿವೆ 
ಸಾಗರದ ಆಳದಲ್ಲಿ 
ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಸಿಹಿನೆನಪುಗಳು ಮುತ್ತಿಕ್ಕುತ್ತಿವೆ 
ನನ್ನ ಹೃದಯಾನಂತರಾಳದಲಿ 

ನೆನಪು

ಆ ಬಾನಂಗಳದಲಿ ಹೊಳೆಯುತಿವೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು 
ಈ ಮನದಂಗಳದಿ ಕಾಡುತಿವೆ ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಸವಿನೆನಪುಗಳು 

ಶುಭೋದಯ

ಅಂಬರದ ನೇಸರ ನಗುತಿಹನು ನಲ್ಬೆಳಗಲಿ 
ಎಡಿಎ ನೋಡುತ ಹೊಮ್ಮುತಿವೆ ನೂರಾರು 
ಭರವಸೆಗಳು ನನ್ನ ಮನದಲಿ 

ಹೊಂಗಿರಣ

ಭಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಉತ್ಸಾಹದ  ಹೊಂಗಿರಣ 
ಸದಾ ಸೋಕುತಿದ್ದರೆ 
ಮೊಗ್ಗಾದ ಅಕ್ಷರಗಳೆಲ್ಲ ಕವನವೆಂಬ ಹೂವಾಗಿ 
ಪರಿಮಳವ ಸೂಸುವುವು 

ನೀಲಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಚಂದದ ಮೋಡಗಳ ಚಿತ್ತಾರ 
ನನ್ನ ಮನದ ಇಳೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನದೇ ಭಾವನೆಗಳ ಅಲಂಕಾರ 

ದೀಪ

ನಿನ್ನ ಒಲವೆಂಬ ದೀಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಸೋಕಿದರೂ ಸಾಕು 
ಕತ್ತಲೆ ಆವರಿಸಿರುವ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ 
ಕವನಗಳಾಗಿ ಮಿನುಗುವುವು 

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಎಂದಿಗೂ ಆರದ ದೀಪ 
ನಾ ಅಲ್ಲಿ ಸದಾ ಮಿನುಗುವ ಒಲವಿನ ಪ್ರತಿರೂಪ 

ಭಾವನೆ

ನಾ ಬರೆದಷ್ಟು ಮೇಲೇರುತಿರುವೆ ನೀ ಬೆಟ್ಟದ ರೀತಿ 
ಹೀಗೆ ಆದರೆ ಕಾಡುತಿಹುದು ಎಲ್ಲಿ ದೂರಾಗುವವೊ 
ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳೆಂಬ ಭೀತಿ 

ಮಾರ್ಗ

ಸಾಧನೆಗೆ ಹುಡುಕದಿರು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಮಾರ್ಗ 

ಕೊರೆಯುತ್ತಾ ಹೋಗು ಶ್ರಮವೆಂಬ ಸುರಂಗ ಮಾರ್ಗ 

ಆಗ ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುವುದು ಹಾಯಾಗಿ 

ನಡೆಯಲು ಯಶಸ್ಸೆಂಬ ರಾಜಮಾರ್ಗ 

ಒಲವಿನ ಸಿಹಿಮುತ್ತನು ಇಟ್ಟೆ ನೀ ಹಣೆಗೆ 
ಆ ಕ್ಷಣ ಇಂಪಾಗಿ ಹರಿಯುತಿದೆ ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆ 

ಬಿಡದೇ ಕಾಡುವೆ ಏಕೆ ನನ್ನ 
ಕಾದಿರಲು ನಾ ಸೇರಲು ನಿನ್ನ ಒಲವನ್ನ 

ಮನದಿಂದ ಮನಕೆ ಒಲವಿನ ಅಲೆಯ ಸ್ಪರ್ಶ 
ಕ್ಷಣದಿಂದ ಕ್ಷಣಕೆ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತಿದೆ ಹರ್ಷ 

ಬದುಕೊಂದು ಯುದ್ಧ

ಬಾರದ ಭಾವನೆಗಳ ಬರಿಸಿ ಬದುಕುವುದು 
ಬಾಣಗಳಿಲ್ಲದ ಬತ್ತಳಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ 
ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಇಳಿದಂತೆ 

ಭರವಸೆ

ಏರು ಇಳುವಿನ ಬಾಳಲಿ 
ಬರೀ ನೋವನ್ನೇ ಹೇಗೆ ತಾಳಲಿ 
ಶ್ರದ್ಧೆ ಶ್ರಮದಿ ಸಾಗಿದರೆ ನಲಿವಿನ ದಾರಿಯ 
ದೂರ ಮಾಡುವವರು ಯಾರಿಲ್ಲಿ 

ತೇರು

ನೀನೊಂದು ಊರು ನಾನೊಂದು ಊರು 
ಆದರೇನು ಇಲ್ಲವೆ ನಮಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೂರು 
ಅದರಡಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಎಳೆಯೋಣ 
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಒಲವಿನ ತೇರು 

ಮಳೆ

ನೀನಿಟ್ಟ ಮುತ್ತಿನ ಹನಿಯೊಂದು ಉದುರಿ ಹೃದಯವೆಂಬ 
ಹಸಿರೆಲೆಯ ತುಂಬಾ ಒಲವಿನ ಮಳೆಯಾಗಿದೆ 

ಬಿತ್ತನೆ

ನೀ ಬಿಟ್ಟಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀಜ 
ನನ್ನ ಹೃದಾಯ್ದ ಇಳೆಯಲ್ಲಿ ಅಂದು 
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಒಲವಿನ ಹೂದೊಟವಾಗಿ 
ಆಗಸದಿ ಚಾಚಿದೆ ಇಂದು 

ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು

ನೀ ಬರೆದ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲ ನನ್ನೆದೆಯ ಬಾಂದಳದಿ 
ಕಾದಿರುವೆ ನಾ ಬಿಡಿಸಲು ರಂಗೋಲಿಯ 
ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಿ 

ನೋವು

ಮಾತಿನಲಿ ಹೇಳಲಾಗದ ನೋವ ಮೌನ ನುಂಗಿದರೆ 
ಈಡೇರದ ಆಸೆಗಳ ನಿರಾಸೆ ನುಂಗುವುದು 

ನೀನಿಲ್ಲದ ಸಂಜೆ ನನಗದು ಸಜೆ 
ನೀನಿದ್ದ ಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಮನವೊಂದು ಹೂಬನ 

ಪ್ರೀತಿ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪರಿಗೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದ 
ನನ್ನ ಹೃದಯ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದಾಗ 
ನಿನ್ನ ಒಲವಿನ ಕರುಳಲ್ಲಿ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ತಾಳಿತ್ತು