ಬೇರೆಯವರು ಮಾಡಲಾಗದ್ದನ್ನು ನಾನು ಮಾಡಿದೆ 
ಬೇರೆಯವರು ಹೆದರಿ ಹೋಗಲಾಗದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ನಾ ಹೋದೆ 
ಏನನ್ನೂ ಕೊಡಲಾರದವರನ್ನು ಏನೋ ಕೇಳಿದೆ 
ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಶಾಶ್ವತ ಒಂಟಿತನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದೆ 
ಭಯೋತ್ಪಾದಕನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದೆ
ಭಯದ ಭಾವವನ್ನು ಕೊಂದೆ 
ಭಾರತಾಂಬೆಯ ಮಮತೆಯ ಅನುಭವಿಸಿದೆ 
ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟೆ,ನೊಂದು ಬೆಂದೆ, 
ಭರವಸೆಯ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಲು ಛಲಬಿಡದೆ ಹೋರಾಡಿದೆ 
ನಾ ಸತ್ತರೂ ಬದುಕಿದರೂ ನಾ ಹೇಳಬಯಸುವುದೊಂದೇ 
ನಾನೊಬ್ಬ ಸೈನಿಕ ಉಸಿರಿರುವ ತನಕ ಈ ನಾಡಿನ ರಕ್ಷಕ 

ದಿನಕರನ ನೋಡದ ಗಗನ 
ಪಲ್ಲವಿಯಿಲ್ಲದೇ ಬರೆದ ಚರಣ 
ಮೀಟುವ ಕೈಯಿಲ್ಲದ ವೀಣಾ 
ಹೇಗೆ ಎಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥವೋ 
ಹಾಗೆ ಕವನ ಬರೆಯದ ಈ ಚಂದನ 

ನೆನ್ನೆ ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲವೆಂದೇಕೆ ಮುನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ ಹುಡುಗ 
ನೀನಾದರೂ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ರೂಪವ ಚಿತ್ರಿಸಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ 
ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯ ಕವನಕ್ಕಿಂತಲೂ ಚಂದ 
ನೀ ಬಿಡಿಸುವ ನನ್ನ ಮನಸಿನ  ಚಿತ್ರದ ಅಂದ 
ನಾ ಕವನ ಬರೆಯುವುದ ಬಿಟ್ಟರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ 
ನೀ ಬಿಡಿಸುವ ಚಿತ್ರವ ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಬಾಡುವುದು ನನ್ನ ಬದುಕೆಲ್ಲ 

ಪರಿಶುದ್ಧ ಪ್ರೇಮ ನೆರಳಿನಂತೆ 
ಮುಟ್ಟಲೂ ಆಗದು ಬಿಡಲೂ ಆಗದು 
ಅದರ ಹಿಂದೆ ಓಡಿದರೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದು 
ತಿರುಗಿ ನಡೆದರೆ ಹಿಂದೆ ಬರುವುದು 
ಜೊತೆಗೆ ಎಂದೂ ತೀರದ ಸಿಹಿಯಾದ ಭಾವನೆಯನ್ನು 
ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಉಣಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುವುದು 

ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸಿ 
ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಶಾಂತವಾಗಿಸಿ 
ದ್ವೇಷವನ್ನು ದ್ವೇಷದಿಂದ ದ್ವೇಷಿಸಿ
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ದ್ವೇಷವನ್ನು ಕೊಲ್ಲಿಸಿ
ಜೀವನದ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನೆನಪಿಸಿ ನಿರೂಪಿಸಿ 

ಕನಸುಗಳ ಕಲ್ಪನ ಭಾವನೆಗಳ ಬಂಧನ 
ಏಳು ಬೀಳಿನ ಚಲನವಲನ 
ಎಲ್ಲವುಗಳ ನಡುವೆ ಒದ್ದಾಡುವುದೇ ಜೀವನ